کد مطلب:31848 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:388
لاتخافوا فی الله لومه لائم یكفیكم الله من آذاكم و من بغی علیكم. نماز، نماز، نماز! شما را باز هم درباره ی نماز سفارش می كنم. برای كسب خشنودی خدا- و به پاداشتن نماز- از سرزنش هیچ سرزنش كننده ای نهراسید. خداوند شما را در برابر آنان كه به آزار شما پرداخته، علیه شما سركشی می كنند، كفایت و حمایت خواهد كرد. نماز و عبادت خداوند- كه بیشتر درباره آن سخن گفتیم- بهترین وسیله برای مقابله با سختیها و ناملایمات است و حتی تیری است در چشم دشمنان دستور خداوند است كه: استعینوا بالصبر و الصلاه[1]. [صفحه 151] به وسیله نماز و روزه، از خداوند یاری بجویید. در ذیل این آیه شریفه روایتی از امام صادق علیه السلام نقل شده است كه فرمود: حضرت علی علیه السلام چنان بود كه چون موضوعی او را ناراحت می كرد به نماز می ایستاد. و سپس حضرت امام صادق علیه السلام این آیه را خواند...[2]. كافران و دشمنان می كوشیدند تا مسلمانان را به خاطر نماز و دینداری سرزنش كنند، اما برای مقابله با سرزنش و استهزای آنان خداوند به پیامبر دستور می داد كه نماز بخواند و حمد و تسبیح خدا را بجای آورد: انا كفیناك المستهزئین الذین یجعلون مع الله الها آخر فسوف یعلمون و لقد نعلم انك یضیق صدرك بما یقولون فسبح بحمد ربك و كن من الساجدین و اعبد ربك حتی یاتیك الیقین[3]. ما تو را در برابر مسخره كنندگان حمایت و كفایت می كنیم. همانها كه همراه با خدا، خدای دیگری قائلند. به زودی خواهند دانست و ما می دانیم كه سینه تو از آنچه آنها می گویند تنگ می شود. با حمد پروردگار او را تسبیح كن و از سجده كنندگان باش. و پروردگارت را تا هنگام مرگ عبادت كن. در این آیات شریفه به روشنی، پیامبر ماموریت می یابد تا برای مقابله با تمسخر كافران به عبادت بپردازد و نماز بخواند. در این مورد هم از ابن عباس نقل است كه گفت: [صفحه 152] وقتی پیامبر از موضوعی محزون می گشت به نماز می ایستاد.[4]. [صفحه 154]
الصلاه الصلاه الصلاه!
صفحه 151، 152، 154.